Wilhelm Kohn (1831-1882)

© Fot. Mariusz Kubik

Urodzony 24 grudnia 1831 r. w Częstochowie, zmarł 20 kwietnia 1882 r. w Warszawie.

Lekarz medycyny. Mąż Julii Baumritter, ojciec Henryka W. Kona. Nauki gimnazjalne pobierał w Warszawie i Piotrkowie Trybunalskim. Medycynę studiował w Petersburgu (1849-1851) i Moskwie (1851-1855). Krótki czas praktykował w Kutnie i w Płocku (1859-1867). Następnie w Warszawie, gdzie był ordynatorem szpitala.

Pochowany w alei głównej warszawskiego cmentarza żydowskiego przy ul. Okopowej 49/51.

* Publikacje w „Tygodniku Lekarskim”:
„Ostry reumatyzm przerwany przez gorączkę połogową” (nr 30 / 1854)
„Lekarskie praktyczne notatki (nr 50, 51 / 1855)
„O cholerze” (1855 / 1856)
„Zarośnięcie pochwy, zapłodnienie, poród. – Wypadnięcie rączki. Brachiotomia” (nr 12 / 1857)

* Publikacje w periodyku „Klinika”:
„Zrośnięcie prawie zupełne nagłośni z krtanią, zwężenie krtani; zaduszanie, operacya, wyleczenie (t. VI / 1870, str. 54-57)
„Sprawozdanie z zakładu laryngoskopijnego D-ra Kohna” (t. VI / 1870, str. 152-155)

* Publikacje w „Gazecie Lekarskiej”:
„Postrzeżenia w praktyce lekarskiej” (t. X / 1871, str. 721-727)

Bibliografia:
Słownik lekarzów polskich, obejmujący, oprócz krótkich życiorysów lekarzy polaków oraz cudzoziemców w Polsce osiadłych, dokładną bibliografią lekarską polską od czasów najdawniejszych aż do 1885 r., ułożył Stanisław Kośmiński, członek i bibliotekarz warsz. tow. lek., członek związkowy wileńskiego tow. lekarskiego. Warszawa 1888, nakładem autora. Skład główny w Księgarni Gebethnera i Wolffa. Druk K. Kowalewskiego, Królewska 29.

Powrót do spisu treści